Vroeger kreeg ik altijd te horen dat ondernemers altijd aan het werk zijn: in het weekend ben je druk met je administratie en in de vakantie moet je ook bereikbaar zijn. Aan de ene kant ben ik het daarmee oneens (waarom verdient een ondernemer geen vakantie?), aan de andere kant kan ik niet ontkennen dat ik afgelopen vakantie bezig ben geweest met mijn bedrijf. Ik heb er vooral over nagedacht...

Tot rust komen

Normaal heb ik de eerste paar dagen van mijn vakantie nodig om tot rust komen, maar deze keer was dat anders. Ik had mijn vaste klanten ruim van tevoren laten weten dat ik weg zou gaan en de hoeveelheid werk nam daardoor af in de week voor mijn vakantie. De dag voordat ik zou gaan had ik alle klussen afgerond en de bijbehorende facturen verstuurd. Klaar om te gaan! Ik kan je vertellen dat je dan wel lekker op vakantie gaat, want je hoeft nergens over in te zitten. Er ontstaat dan vanaf het eerste moment ruimte in je hoofd om te genieten en wanneer je wél met werk bezig wilt zijn, ruimte om nieuwe dingen te bedenken. Daarnaast kan je even de gang van 'zaken' overdenken. Wat gaat er goed en wat kan er beter?

Leren over ondernemen

Normaal nam ik voor de dagen na mijn 'tot stilstand komen' boeken mee over ondernemen en persoonlijke ontwikkeling, want daar heb je dan mooi de tijd voor, toch? Dit jaar had ik dat niet gedaan, want ik wilde vooral bezig zijn met mijn zoontje. Hij is nu bijna twee en kent een nieuw woordje: nee. Hij krijgt dus een eigen willetje en doet soms lekker waar hij zelf zin in heeft. Op vakantie vind ik het belangrijk dat veel dingen mogen, dus in plaats van dat kinderen altijd achter hun ouders aan moeten lopen (naar veel te saaie toeristische attracties), ben ik achter mijn zoontje aan gaan lopen. Gewoon lekker lanterfanten en kijken of hij geen gekke dingen doet. Met dat 'observeren' kom je er achter dat je ook daar dingen van kunt leren. Misschien wel meer dan een slecht (vaak veel te dik) boek over ondernemen. Ik heb de lessen van mijn zoontje opgeschreven en voilà: inspiratie voor een blog. Ik deel de 'lessen' graag met je!

#1 Hou je eigen tempo aan

Afgelopen vakantie heeft mijn zoontje dus het tempo bepaald. Welke les kan ik daaruit trekken? Dat je jouw eigen tempo moet aanhouden, want anders gaat het te snel óf te langzaam. Dit vind ik zelf een hele belangrijke. Tegenwoordig moet alles zo gehaast, terwijl als we kijken naar of we hier onszelf (en anderen) een plezier mee doen: ik vraag het me af. Natuurlijk begrijp ik dat je soms met strakke deadlines zit, maar in veel gevallen staat er geen gebouw in de brand als het op een rustiger tempo gaat. Ik verdeel tegenwoordig mijn werkdruk in 3 'zones' in. Rustig, normaal en doorwerken. Rustig is (zoals het woord al zegt) als het rustig is. Je kunt dan op adem komen of eens iets leuks doen, want dat doet een mens ook wel eens goed. Normaal is de zone waar ik het meest in zit: je kunt je werk op een normaal tempo doen. Dit tempo varieert van 'gewoon lekker je werk doen' tot 'in de flow op een hoger tempo'. Doorwerken spreekt voor zich: er moeten meters gemaakt worden. Hiermee bedoel ik niet 'gewoon' doorwerken, maar doorwerken moet je wanneer je een (of meerdere) deadline(s) hebt en soms het gevoel hebt dat je deze niet gaat halen. Wanneer je in deze zone zit, zal je moeten overwerken. Let er wel op: dit moeten pieken zijn en moeten niet lang duren, want dan raak je overwerkt. Het is niet gezond als je constant moet doorwerken en de meeste mensen worden er geen leuker mens van.

#2 Ben je moe? Rust uit!

Bij een kind moet je goed kijken naar wanneer deze moe wordt. Mijn zoontje wrijft in zijn ogen als hij moe wordt en wordt een beetje opstandig. 'Nee' betekent dan tóch proberen. Als hij moe wordt is het tijd om naar bed te gaan. Bij deze 'les' borduur ik eigenlijk verder op de vorige. Het is als ondernemer erg belangrijk dat je jouw energie weet te managen: je moet energie hebben wanneer dat van jou verwacht wordt. Je zult dan op andere momenten energie moeten sparen om de boel in balans te krijgen. Voorheen was ik nog wel eens een langere periode in mijn 'doorwerkzone', zonder op te laden. Ik vulde mijn tijd niet alleen met opdrachten, maar 'moest' ook constant online zijn en bij verschillende netwerkgroepen mijn gezicht laten zien. Je kunt je voorstellen dat je daar best moe van kunt worden. Wat ik nu anders doe? Ik neem bewust rust als de ruimte daarvoor is. Ik heb de luxe dat ik mijn tijd kan vullen met opdrachten en hoef van mezelf niet altijd 'aan' te staan. Is het je opgevallen dat ik de laatste tijd minder blogs en social posts heb geplaatst? Ik heb bewust prioriteiten gesteld (in positieve zin). Heb ik het gevoel dat ik wat (werk) gemist heb? Nee.

#3 Niet elk zandkasteel lukt

In een jaar doe ik aardig wat opdrachten. Voor elke opdracht geef ik alles om deze te laten slagen. Voorheen kon ik me zorgen maken (ook regelmatig 's nachts) over opdrachten: ik mocht geen fouten maken. Op de rand van de zandbak zat ik hier nog even over na te denken. Heb je wel eens een zandkasteel gebouwd? Dan kom je er achter dat niet elk zandkasteel lukt en dat dit niet altijd aan jouw kwaliteiten als zandkastelenbouwer ligt. Soms gebruik je zand dat te droog is, of juist te nat is, of de ondergrond is niet egaal genoeg. Of er komt een 'minder leuk kind' langs die jouw bouw verstoort (zie #5). Het resultaat: een zandkasteel dat in elkaar stort. De oplossing? Gewoon nog een keer proberen! Wat we daarvan kunnen leren? Zelfs een ondernemer maakt fouten, maar het is de kunst om ervan te leren, opnieuw te proberen en door te zetten.

# 4 Kan je iets niet zelf? Wie kan je helpen?

Mijn zoontje kan nu nog niet zelf een zandkasteel bouwen, maar weet wél dondersgoed wie hij nodig heeft als hij zin heeft om er een te bouwen. Hij heeft namelijk een pro in zijn netwerk als het gaat om zandkastelen bouwen. Laatst zat ik samen met hem een tekenfilm te kijken waarin de personages in de zandbak een zandkasteel aan het bouwen waren. Mijn zoontje bedacht zich geen moment, liep naar de zandbak, maar bedacht halverwege dat hij mij daarbij nodig had. Ik moest meekomen en samen hebben we een zandkasteel gebouwd. Als ondernemer kun je hier een les uit leren: kan je iets niet zelf? Kijk dan wie jou kan helpen en vraag hulp.

#5 Er bestaan ook 'minder leuke' kinderen

Het zou onaardig zijn als ik ze anders had genoemd (wat ik misschien wel graag zou willen), want ook 'minder leuke' kinderen hebben ouders die tóch van ze houden. Als je naar spelende kinderen kijkt zie je soms ook wel eens iets onaardigs voorbij komen. Toen mijn zoontje op vakantie een mooie tractor had gekregen van ons, vond ik het niet echt aardig dat nota bene op diezelfde dag een jongetje hem van mijn zoontje 'leende' en het leuk vond om hem (de trekker, niet mijn zoontje) door de zandbak heen te gooien om hem vervolgens 30 centimeter diep te begraven. Datzelfde zou je dan toch met dat jongetje willen doen (of mag ik dat niet schrijven?)? Als ondernemer tref je ook wel eens 'zo'n exemplaar'. Blijf uit de buurt van zulke mensen, want ze vreten energie. Dat lijkt wel een bruggetje naar de volgende les.

#6 Speel met kinderen die hetzelfde spelen als jij

Wat je volgens mij het beste kan doen als iemand jouw tractor begraaft? Dan pak je jouw tractor, haal je schouders op en ga op zoek naar kinderen die wél leuk kunnen spelen. Je kunt ruzie gaan maken, maar daar los je het probleem niet mee op. Dat kan je vertalen naar ondernemen: kijk goed naar met wie je wilt samenwerken of juist wilt vermijden. Ondernemen is geweldig, als je dit met de juiste mensen doet. Op dit moment voel ik dat ik met de mensen met wie ik samenwerk een klik heb. Overleg gebeurt op een informele manier, met humor en ze laten weten dat ze het waarderen als je wat harder voor ze loopt als dit nodig is. Dat zijn de kleine dingen die ertoe doen. Die maken het ondernemen zo veel leuker.

#7 Blijf je verwonderen

Wanneer je jouw kind tijdens een vakantie goed kunt observeren zie je hoe enthousiast ze zijn over nieuwe dingen. Dat is iets wat volwassenen minder doen. Je komt namelijk vaak dezelfde dingen tegen, omdat je al meer hebt gezien in je leven. Het is toch veel leuker als je elke dag weer iets nieuwe dingen leert? Daarom word ik zo blij van mijn werk als fotograaf. Ik kom constant op nieuwe plekken, waar andere dingen gebeuren. De ene dag sta je in een fabriek waar metaal verwerkt wordt, de andere dag sta je in een kwekerij courgettes te fotograferen. Vaak moet ik dan een productieproces fotograferen en om erachter te komen hoe dat proces eruit ziet, moet je jouw opdrachtgever enthousiast maken. Vaak beginnen ze dan in kleuren en geuren te beschrijven wat ze eigenlijk doen. Dán stroomt de creativiteit bij mij: wanneer mensen enthousiast worden.

Ik kijk uit naar mijn volgende vakantie en de lessen die ik dan weer van hem leer.